九辩

九辩原文：

孤宦殊主意自违，邻光兹幸吒余辉。人心识尽童心灭，世事谙多乐事稀。直有岁寒甘柏说，终无春思惜花飞。岂同毛刺墦间客，向望他门卜所依。
黄子人谈不容口，岂与常人计升斗。文章屈宋中阻艰，子欲一身追使还。离骚憭栗悲草木，幽音细出芒丝间。阳春绝句自云上，折杨何烦嗑然赏。横经高辩一室惊，乍似远人迷广城。隔河相和独许我，枯卉亦有条之荣。廖君不但西南美，谁见今人如是子。多髯府掾正可谑，蛮语参军宁素喜。君不见古来皆醉餔糟难，沐浴何须仍振弹。斲冰无处用兰拽，芙容木末安能攀。只无相报青玉案，自有平子愁关山。
除却妻儿书一束，黄沙长揖去飘然。赀粮只在云山里，肝胆全倾水月边。回首几人成白骨，入关半步即青天。愁心岂独伤离别，不得从君鸡犬仙。
我所思兮西山之美人，爱而不见劳我心。美人娟娟隔云林，昔别遗我双南金。东风吹行云，飘忽在远道。绿发青蛾眉，念此颜色好。秋风八月芙蓉开，忆君寄书南浦来。芙蓉寒死十月露，忽复寄书重相催。我行十八滩，滩水流浩浩。青天急雪乱回风，白日惊雷撼崇岛。上有袅袅之绿萝，下有汎汎之回波。玄猿暝啼江月出，独不见之愁奈何。愁奈何，风潇潇，山中岁晏不可以远招。雁鸿茫茫隔烟水，杨柳飒飒悲河桥。愿携双绮罗，赠此远别者。新愁渺如雾，千里不得写。早晚下南津，预将书报君。江空日暮不可见，望望西山多白云。
归来时，后宫妃子为唐王生下一子，此子出生之时，漫天红光，九条金龙盘旋，日月星辰显现，为九龙争天之命，唐王大喜，为其取名李元，封其为太子。
遥望崆峒入窅冥，几回招手问山灵。洞云直到于今紫，林木犹含太古青。叶满旧炉存宿火，藓封深穴有遗经。临风便欲随君去，先向江头洗鹤翎。
钿毂香车过柳堤，桦烟分处马频嘶，为他沉醉不成泥¤花满驿亭香露细，杜鹃声断玉蟾低，含情无语倚楼西。马上凝情忆旧游，照花淹竹小溪流，钿筝罗幕玉搔头¤早是出门长带月，可堪分袂又经秋，晚风斜日不胜愁。独立寒阶望月华，露浓香泛小庭花，绣屏愁背一灯斜¤云雨自从分散后，人间无路到仙家，但凭魂梦访天涯。依约残眉理旧黄，翠鬟抛掷一簪长，暖风晴日罢朝妆¤闲折海棠看又拈，玉纤无力惹馀香，此情谁会倚斜阳。翡翠屏开绣幄红，谢娥无力晓妆慵，锦帷鸳被宿香浓¤微雨小庭春寂寞，燕飞莺语隔帘栊，杏花凝恨倚东风。花月香寒悄夜尘，绮筵幽会暗伤神，婵娟依约画屏人¤人不见时还暂语，令才抛后爱微嚬，越罗巴锦不胜春。偏戴花冠白玉簪，睡容新起意沈吟，翠钿金缕镇眉心¤小槛日斜风悄悄，隔帘零落杏花阴，断香轻碧锁愁深。晚逐香车入凤城，东风斜揭绣帘轻，慢回娇眼笑盈盈¤消息未通何计是，便须佯醉且随行，依稀闻道太狂生。小市东门欲雪天，众中依约见神仙，蕊黄香画贴金蝉¤饮散黄昏人草草，醉容无语立门前，马嘶尘烘一街烟。
一生踪迹在烟霞，不植条桑不种麻。翠柏斫来青带叶，古藤担去紫垂花。歌长时引猿窥穴，归晚常乘月到家。笔指云山为活计，那须卮酒祝篝车。
梦破沧洲明月低，水村依约有鸣鸡。江神借我天风便，墙柳枝枝尽向西。

九辩拼音解读：

gū huàn shū zhǔ yì zì wéi ，lín guāng zī xìng zhà yú huī 。rén xīn shí jìn tóng xīn miè ，shì shì ān duō lè shì xī 。zhí yǒu suì hán gān bǎi shuō ，zhōng wú chūn sī xī huā fēi 。qǐ tóng máo cì fān jiān kè ，xiàng wàng tā mén bo suǒ yī 。
huáng zǐ rén tán bú róng kǒu ，qǐ yǔ cháng rén jì shēng dòu 。wén zhāng qū sòng zhōng zǔ jiān ，zǐ yù yī shēn zhuī shǐ hái 。lí sāo liáo lì bēi cǎo mù ，yōu yīn xì chū máng sī jiān 。yáng chūn jué jù zì yún shàng ，shé yáng hé fán kē rán shǎng 。héng jīng gāo biàn yī shì jīng ，zhà sì yuǎn rén mí guǎng chéng 。gé hé xiàng hé dú xǔ wǒ ，kū huì yì yǒu tiáo zhī róng 。liào jun1 bú dàn xī nán měi ，shuí jiàn jīn rén rú shì zǐ 。duō rán fǔ yuàn zhèng kě xuè ，mán yǔ cān jun1 níng sù xǐ 。jun1 bú jiàn gǔ lái jiē zuì bū zāo nán ，mù yù hé xū réng zhèn dàn 。zhuó bīng wú chù yòng lán zhuài ，fú róng mù mò ān néng pān 。zhī wú xiàng bào qīng yù àn ，zì yǒu píng zǐ chóu guān shān 。
chú què qī ér shū yī shù ，huáng shā zhǎng yī qù piāo rán 。zī liáng zhī zài yún shān lǐ ，gān dǎn quán qīng shuǐ yuè biān 。huí shǒu jǐ rén chéng bái gǔ ，rù guān bàn bù jí qīng tiān 。chóu xīn qǐ dú shāng lí bié ，bú dé cóng jun1 jī quǎn xiān 。
wǒ suǒ sī xī xī shān zhī měi rén ，ài ér bú jiàn láo wǒ xīn 。měi rén juān juān gé yún lín ，xī bié yí wǒ shuāng nán jīn 。dōng fēng chuī háng yún ，piāo hū zài yuǎn dào 。lǜ fā qīng é méi ，niàn cǐ yán sè hǎo 。qiū fēng bā yuè fú róng kāi ，yì jun1 jì shū nán pǔ lái 。fú róng hán sǐ shí yuè lù ，hū fù jì shū zhòng xiàng cuī 。wǒ háng shí bā tān ，tān shuǐ liú hào hào 。qīng tiān jí xuě luàn huí fēng ，bái rì jīng léi hàn chóng dǎo 。shàng yǒu niǎo niǎo zhī lǜ luó ，xià yǒu fá fá zhī huí bō 。xuán yuán míng tí jiāng yuè chū ，dú bú jiàn zhī chóu nài hé 。chóu nài hé ，fēng xiāo xiāo ，shān zhōng suì yàn bú kě yǐ yuǎn zhāo 。yàn hóng máng máng gé yān shuǐ ，yáng liǔ sà sà bēi hé qiáo 。yuàn xié shuāng qǐ luó ，zèng cǐ yuǎn bié zhě 。xīn chóu miǎo rú wù ，qiān lǐ bú dé xiě 。zǎo wǎn xià nán jīn ，yù jiāng shū bào jun1 。jiāng kōng rì mù bú kě jiàn ，wàng wàng xī shān duō bái yún 。
guī lái shí ，hòu gōng fēi zǐ wéi táng wáng shēng xià yī zǐ ，cǐ zǐ chū shēng zhī shí ，màn tiān hóng guāng ，jiǔ tiáo jīn lóng pán xuán ，rì yuè xīng chén xiǎn xiàn ，wéi jiǔ lóng zhēng tiān zhī mìng ，táng wáng dà xǐ ，wéi qí qǔ míng lǐ yuán ，fēng qí wéi tài zǐ 。
yáo wàng kōng dòng rù yǎo míng ，jǐ huí zhāo shǒu wèn shān líng 。dòng yún zhí dào yú jīn zǐ ，lín mù yóu hán tài gǔ qīng 。yè mǎn jiù lú cún xiǔ huǒ ，xiǎn fēng shēn xué yǒu yí jīng 。lín fēng biàn yù suí jun1 qù ，xiān xiàng jiāng tóu xǐ hè líng 。
diàn gū xiāng chē guò liǔ dī ，huà yān fèn chù mǎ pín sī ，wéi tā chén zuì bú chéng ní ¤huā mǎn yì tíng xiāng lù xì ，dù juān shēng duàn yù chán dī ，hán qíng wú yǔ yǐ lóu xī 。mǎ shàng níng qíng yì jiù yóu ，zhào huā yān zhú xiǎo xī liú ，diàn zhēng luó mù yù sāo tóu ¤zǎo shì chū mén zhǎng dài yuè ，kě kān fèn mèi yòu jīng qiū ，wǎn fēng xié rì bú shèng chóu 。dú lì hán jiē wàng yuè huá ，lù nóng xiāng fàn xiǎo tíng huā ，xiù píng chóu bèi yī dēng xié ¤yún yǔ zì cóng fèn sàn hòu ，rén jiān wú lù dào xiān jiā ，dàn píng hún mèng fǎng tiān yá 。yī yuē cán méi lǐ jiù huáng ，cuì huán pāo zhì yī zān zhǎng ，nuǎn fēng qíng rì bà cháo zhuāng ¤xián shé hǎi táng kàn yòu niān ，yù xiān wú lì rě yú xiāng ，cǐ qíng shuí huì yǐ xié yáng 。fěi cuì píng kāi xiù wò hóng ，xiè é wú lì xiǎo zhuāng yōng ，jǐn wéi yuān bèi xiǔ xiāng nóng ¤wēi yǔ xiǎo tíng chūn jì mò ，yàn fēi yīng yǔ gé lián lóng ，xìng huā níng hèn yǐ dōng fēng 。huā yuè xiāng hán qiāo yè chén ，qǐ yàn yōu huì àn shāng shén ，chán juān yī yuē huà píng rén ¤rén bú jiàn shí hái zàn yǔ ，lìng cái pāo hòu ài wēi pín ，yuè luó bā jǐn bú shèng chūn 。piān dài huā guàn bái yù zān ，shuì róng xīn qǐ yì shěn yín ，cuì diàn jīn lǚ zhèn méi xīn ¤xiǎo kǎn rì xié fēng qiāo qiāo ，gé lián líng luò xìng huā yīn ，duàn xiāng qīng bì suǒ chóu shēn 。wǎn zhú xiāng chē rù fèng chéng ，dōng fēng xié jiē xiù lián qīng ，màn huí jiāo yǎn xiào yíng yíng ¤xiāo xī wèi tōng hé jì shì ，biàn xū yáng zuì qiě suí háng ，yī xī wén dào tài kuáng shēng 。xiǎo shì dōng mén yù xuě tiān ，zhòng zhōng yī yuē jiàn shén xiān ，ruǐ huáng xiāng huà tiē jīn chán ¤yǐn sàn huáng hūn rén cǎo cǎo ，zuì róng wú yǔ lì mén qián ，mǎ sī chén hōng yī jiē yān 。
yī shēng zōng jì zài yān xiá ，bú zhí tiáo sāng bú zhǒng má 。cuì bǎi zhuó lái qīng dài yè ，gǔ téng dān qù zǐ chuí huā 。gē zhǎng shí yǐn yuán kuī xué ，guī wǎn cháng chéng yuè dào jiā 。bǐ zhǐ yún shān wéi huó jì ，nà xū zhī jiǔ zhù gōu chē 。
mèng pò cāng zhōu míng yuè dī ，shuǐ cūn yī yuē yǒu míng jī 。jiāng shén jiè wǒ tiān fēng biàn ，qiáng liǔ zhī zhī jìn xiàng xī 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

⑫秋霜：形容头发白如秋霜。
②柳叶：指美女之眉，眉似柳叶，故称。梨花：指美女面似梨花之娇美。

相关赏析

自幽王烽火戏诸侯及平王东迁以来，周王权威早已实际崩溃。但周王及诸侯都没有将此事捅破。周郑交质作为一个可供观测或曰方便标记的事件点而成为周王权威崩溃的标志。《左传》认为周郑交质“无信（已堕落到需靠人质故曰无信）不礼（周郑上下失序故曰不礼）”，是东周“礼崩乐坏”的缩影。
第六七句说：“至今遗恨迷烟树。 列国周齐秦汉楚。”到如今，秦王朝因奢侈、残暴而亡国的遗恨已消失在烟树之间了。而这种亡国的遗恨不只有秦朝才有，周朝、战国列强直到汉楚之争，哪个不抱有败亡的遗恨呢？实际上作者在这里寄托了一种讽刺，是说后人都已遗忘了前朝败亡的教训！元朝统治者在夺得政权之后更奢侈挥霍无度，全然不顾国库空虚社会经济急待调整。
起句“人生只合梁园住”，是模仿唐人张祜的“人生只合扬州死”（《纵游淮南》）的故作奇语。接着，以“几个白头父”的闲谈和回忆，来支持这一结论。这其实就同唐诗的“白头宫女在，闲坐说玄宗”一样，表面上是抚今追昔，实质上却充满了年光飞逝的沧桑之感。

作者介绍

谢牧 谢牧，福州长溪（今福建霞浦）人。孝宗淳熙八年（一一八一）进士（清乾隆《福建通志》卷三四）。